Z Republiki Konga do Szwajcarii – poznaj Esperance

Uważam się za wojowniczkę. Walcząc, mogę realizować moje marzenia: śpiewać, tańczyć i robić wszystko to, dzięki czemu jestem szczęśliwa. A to wymaga energii i odwagi.

Początki pracy w IKEA nie należały do łatwych. Jednak z każdym dniem było coraz lepiej. Wiele się nauczyłam i poznałam ludzi, którzy mi pomogli. Teraz wiem, jak obsługiwać klientów. Jestem elastyczna, uprzejma i potrafię pomóc ludziom, którzy tego potrzebują. Potrafię się też zorganizować.

Na razie nie tęsknię za domem. Na początku było inaczej; bardzo tęskniłam i często myślałam o moich bliskich w Kongu. To było dla mnie bardzo trudne. Kiedy zaczynasz nowe życie, nikogo nie znasz i musisz się wszystkiego nauczyć.

Oczywiście problemy się zdarzają, ale łatwiej sobie z nimi poradzić, gdy możesz liczyć na swoich przyjaciół. Teraz jest dobrze. Gdy tęsknię za moim krajem, tańczę. To mój sposób, aby sobie z tym poradzić.

Mój ukryty talent? Jestem naprawdę zabawna – nie wiem, czy ludzie o tym wiedzą. Moi przyjaciele i bliscy wiedzą, że uwielbiam opowiadać dowcipy i tworzyć radosną atmosferę. Lubię też tańczyć i śpiewać, zwłaszcza pieśni religijne. Jestem religijna.

Moim marzeniem jest nauczyć się języka niemieckiego i bardzo dobrze się nim posługiwać. Chcę też ukończyć staż, znaleźć dobrą pracę. A potem wszystko się ułoży.

Osoby z doświadczeniem uchodźczym zasługują na szacunek – to zwykli ludzie, tacy jak wszyscy inni.

Chciałabym zachęcić innych uchodźców do wiary w przyszłość. Otwórzmy się na lepsze jutro, bo nigdy nie wiemy, co nas czeka. Musimy wierzyć w przyszłość.